وب سایت مهدیه افشاری نیا

پایداری و مدیریت انرژی برای
تاسیسات منابع آبی
نویسنده:مهدیه افشاری نیا، محمد شمس آبادی
انتشارات دانشیاران
قیمت :28000 تومان
تلفن مرکز پخش 77644417-021
برای اطلاعات بیشتر و خرید به لینک
زیر مراجعه نمائید:
https://bit.ly/2yynya7

انعکاس‌های اشعۀ الکترومغناطیسی از پدیده‌های منابع زمینی، به وسیلۀ سنجنده‌های ماهواره‌‌‌ای ثبت شده و پس از ارسال به ایستگاه زمینی و انجام تصحیح‌های لازم، تبدیل به تصاویر میشوند، سپس مورد تفسیر قرار گرفته و به کمک کامپیوتر پردازش می‌شوند. بنابراین، ابتدا ضروری است ویژگی‌های اصلی هر تصویر ماهواره‌‌‌ای مطرح گردد. اولین خصوصیت اصلی هر تصویر ماهواره ای، رقومی‌(فایل کامپیوتری در فرمت‌های متفاوت) بودن آن است که معمولاً در محدوده‌های مربع شکل کوچک ولی یکسان از نظر مساحت تقسیم بندی میشود. به هر کدام از این محدوده‌ها عنوان پیکسل اطلاق می‌گردد. در واقع، هر پیکسل نشان دهندۀ میزان روشنایی (انتشار انرژی الکترومغناطیسی) بوده که به صورت عددی رقومی‌تغییرات بازتابشی اجسام و پدیده‌های زمینی بر روی هر تصویر ماهواره‌‌‌ای را نمایش میدهد. باید توجه داشت که در مواردی ارزش هر پیکسل میتواند معرف ماهیت متغیرهای دیگر نظیر: مقادیر دما، ارتفاع و مشخصات سایر عوارض طبیعی و یا حتی انسانی بوده باشد (رسولی، 1387).

بیابان
بیابان مناسب‌ترین آمایش ممکن است که طبیعت، خود آن را تحقق بخشیده و مستقر کرده‌است. چنین بیابانی را به اصطلاح بیابان طبیعی یا بیابان واقعی یا بیابان تاریخی با منشا محیطی می‌گویند که در برابر بیابان انسانی یا بیابان دست‌ساز و بیابان جدید با منشا انسانی قرار می‌گیرد (اختصاصی و مهاجری، 1375 (. بیابان‌زایی، کاهش مقادیر آب خاک توسط بشر است. هم‌چنین ممکن است به دلیل پایین افتادن سطح‌ ایستابی یا جایگزینی گیاهان بومی‌با گیاهانی که آب بیشتری برای رشد خود نیاز دارند، روی دهد (کریم‌پور ریحان و کیانیان، 1387). کاهش خاک‌های آلی و اراضی پیت نسبتا معمول است و در اثر سه عامل زیر رخ می‌دهد (کریم‌پور ریحان و کیانیان، 1387): فشردگی لایه‌های پیت، انقباض به‌هنگام خشک شدن، اکسیداسیون. بیابان‌ها را بر مبناهای گوناگون به انواع مختلف تقسیم‌بندی می‌کنند، انواع بیابان‌ها بر اساس عوامل موثر در پیدایش آن‌ها: بیابان‌های طبیعی و بیابان‌های انسانی هستند(کردوانی، 1378). بعضی معتقدند که بیابان‌ها یا سرزمین‌های فاقد گیاه یا به‌طور طبیعی و یا بر اثر فعالیت‌های انسان به‌وجود آمده‌اند و بر این اساس بیابان‌ها را به دو دسته تقسیم می‌کنند(کردوانی، 1378): بیابان‌های طبیعی و بیابان‌های انسانی. بیابان‌های اقلیمی، سرزمین‌هایی هستند که بر اثر خشک و نامساعد بودن شرایط آب و هوایی، دارای پوشش‌گیاهی کم یا فاقد آن شده‌اند. به‌عنوان مثال اگر یزد یک منطقه نیمه‌بیابانی و لوت یک منطقه بیابانی است علت آن این است که آب و هوای این مناطق خشک و کم باران است، اما رشت چون یک منطقه مرطوب و هم‌چنین پر باران بوده، بیابان نشده‌است(کردوانی، 1378). بیابان‌ها را از لحاظ توزیع در سطح کره زمین می‌توان به دو دسته تقسیم کرد: بیابان‌های ساحلی و بیابان‌های داخل خشکی(کردوانی، 1378). در نواحی بیابانی که ممکن است در طول سال بارندگی صورت نگیرد و بارش چند سال آن ظرف چند روز و یا چند ساعت ببارد، فرسایش آبی و بادی بسیار شدید است (کردوانی، 1378). بنابراین از دیدگاه‌های مختلف بیابان به مناطقی اطلاق می‌شود که متوسط بارش سالانه آن کمتر از 50 میلیمتر باشد و از لحاظ پوشش‌گیاهی بسیار فقیر و یا مساحت‌های وسیعی از آن بدون گیاه باشد و بارش آن رگباری و شدید باشد (کردوانی، 1378).

شوری آب و خاک به‌طور روزافزون در مناطق خشک و نیمه‌خشک مانند ایران افزایش می‌یابد (رنجبر و پیرسته انوشه، 1394). منابع علمی‌موجود در کشور نشان می‌دهد که تحقیقات زراعی گسترده‌ای در ارتباط با تولید گیاهان زراعی در شرایط شور در دانشگاه‌ها و موسسات تحقیقاتی کشور در طول نیم قرن اخیر انجام شده‌است (رنجبر و پیرسته انوشه، 1394). در استان‌های مختلف کشور نیز سطح اراضی متاثر از شوری متفاوت است (رنجبر و پیرسته انوشه، 1394). با اینکه اطلاع دقیقی از قدیمی‌ترین تحقیقات انجام شده در کشور در ارتباط با تنش شوری وجود ندارد ولی گزارش شده‌است که تحقیقات لازم به‌منظور دستیابی به ارقام گندم از سال 1960 میلادی در کشور شروع شده ‌است (رنجبر و پیرسته انوشه، 1394). بیشترین تحقیقات شوری انجام شده در ایران روی گندم و سپس کلزا و حبوبات و برنج بوده است که گندم به‌تنهایی موضوع حدود 24 درصد از تحقیقات شوری کشور بوده‌است (رنجبر و پیرسته انوشه، 1394). مروری بر تحقیقات شوری در کشور نشان می‌دهد که از ابتدا اشتیاق فراوانی برای انجام این‌گونه تحقیقات وجود داشته‌است. این تحقیقات تا اواسط دهه 80 شمسی شامل آزمایش‌های مقایسه ارقام و تاثیر شوری بر عملکرد گیاهان زراعی بوده و در سال‌های اخیر آثاری از تغییر رویکرد به بهبود تحمل به شوری مشاهده می‌شود با این حال حجم زیادی از تحقیقات غیر منسجم و گاها بدون اطلاع کافی از مفاهیم شوری بوده‌است (رنجبر و پیرسته انوشه، 1394).

آب به‌عنوان یک نعمت لایتناهی و فراوان تلقی نمی‌گردد، بلکه دولت‌ها و محققان به این موضوع رسیده‌اند که از ذخایر آن بایستی حداکثر بهره‌برداری را با کمترین میزان هدر رفت و ضایعات به عمل آوردند. مدیریت منابع آب، بخشی از برنامه‌ریزی توسعه و پیشرفت کشورها به‌حساب می‌آید و هر کشوری بر مبنای میزان آب در دسترس، استراتژی و رویکرد خاصی را به‌جهت بهره‌برداری بهینه از منابع آب موجود اجرا می‌کند. آب یک عنصر مهم در حیات و بنیان جوامع به‌شمار می‌رود. کاهش دسترسی به آب به‌طور فزاینده‌ای صلح و آرامش را در بسیاری از نقاط کره‌ی زمین تهدید می‌کند. بسیاری از کشورهایی که با کمبود آب رو به رو می‌شوند از ناآرامی‌های سیاسی و نیز تنش‌های اجتماعی در رنج هستند. با توجه به بحران‌ها و مشکلات ذکر شده، امروزه استفاده‌ی بهینه از منابع آب از برنامه‌های اصلی کشورها به‌شمار می‌رود. مدیریت منابع آب شامل حفظ کمیت و کیفیت آب و چگونگی کاربرد آن است.

شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:

بر اساس تأیید کمیته علمی‌و هیأت داوران محترم بصورت شفاهی مورد پذیرش کامل قرار گرفته و در مجموعه مقالات علمی‌پژوهشی کنگره بین المللی سالانه یافته‌های نوین در علوم کشاورزی و منابع طبیعی، محیط زیست و گردشگری به چاپ رسیده است.

بدین وسیله گواهی میشود محقق گرامی‌سرکار خانم مهدیه افشاری نیا در کنگره بین المللی سالانه یافته‌های نوین در علوم کشاورزی و منابع طبیعی، محیط زیست و گردشگری که با هدف تولید علم و توسعه فناوری و نظریه پردازی در جامعه برگزار گردید، شرکت نموده اند.